- vaxtdan-vaxta
- z. Arabir, bəzən, gah-gah, növbə ilə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ara-sıra — z. Arabir, bəzən, hərdənbir, bəzi vaxt, bəzi hallarda, vaxtdan vaxta. Səhərlərə məxsus olan nəsimdən ara sıra yarpaqlar qımıldanır. . Yarpaqlar arasına sığınmış quşcuğazlar səs səsə verib ötüşürdü. A. Ş.. Kənddə həmişəki kimi sakitlik aram idi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövri — sif. <ər.> 1. Bax dövrəvi. Dövri hərəkət. 2. Müəyyən vaxtlarda çıxan. Dövri mətbuat. 3. Vaxtdan vaxta təkrar edən, müəyyən vaxtlarda (dövrlərdə) baş verən; vaxtaşırı. Xəstəliyin dövri tutmaları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaxtaşırı — sif. və zərf Vaxtdan vaxta, müəyyən vaxtlarda, müntəzəm surətdə. Vaxtaşırı məlumat. – O ağ cövhəri isə bizim tərəflərə, dəmir yolundan uzaq kəndlərə vaxtaşırı günçıxandan gələn dəvə karvanları gətirirdi. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaxtbavaxt — z. Vaxtdan vaxta, müəyyən vaxtlarda. Vaxtbavaxt yoldaşımla görüşürəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti